چهارده دوبیتی تاریخی!
چهارده دوبیتی تاریخی!
آنکه دستش قرمز است از خون میهن میرود
بوده بر مافوق و از مادون میهن میرود
آنکه همچون نفخ می پیچید در بطن وطن
همچو گوزی حالیا از کون میهن میرود
کبک ملت چون خروسی نغمه خوانی میکند
شور و شادی در خیابان حکمرانی میکند
ناظری میگفت در اینگونه عزل و نصب ها
ملت ایران زیادی شادمانی میکند
میرود اما نه امید تحول میرود
از رژیم قتل و غارت، جزئی از کل میرود
خاتمی، روحانی، اکبر در جوار سیدعلی
بلبلان هستند، تنها شاخه ای گل میرود
باقیش در «گویا»
بازگشت به صفحه نخست 