با همه جور تواضع و فروتنی و خضوع و خشوع و هر واژه عجیب و غریب
دیگر، که از هرنوع سؤتفاهم احتمالی جلوگیری کند ،از عموم رادیو داران
و برنامه سازان عزیز رادیوئی خواهش میکنم امسال برای گرفتن مصاحبه و
پیام نوروزی تماس نگیرند. اگر حضور مرا بر امواج رادیوشان لازم (و حیاتی!)
میبینند ، همین سروده بهاری را به جای هر کلام و پیام من – کامل و بدون غلط
چاپی! – بخوانند.
البته من همه ساله خوشحال میشدم که صدای مرا به هموطنانم میرساندند و
سپاسگزارم ازشان ، ولی امسال (و احتمالاً سال های بعد) وقت و حوصله اینجور
کارها(ی مفتکی) را ندارم. لطفاً زحمت خواندنش را خودشان بکشند.
البته یکی دوتا قرار گذاشته ام که برای امسالم کافیست..................
آمما این سروده را خیلی دوست دارم.
بازگشت به صفحه نخست 